Abstract
“Overdaad schaadt”, “té is nooit goed”, “doe maar gewoon dan doe je gek
genoeg” met deze gezegden zijn vele Nederlanders, waaronder ikzelf, in
goede Calvinistische traditie opgegroeid. Ook nu zien we het nog in de
reclames langskomen: “Het mooiste gewicht is evenwicht!” en lijkt leven
in balans een niet aflatend streven.
Onlangs schreef Rob Wijnberg in zijn filosofie column in NRC
Handelsblad over de oorsprong van onze eeuwige zoektocht naar evenwicht(
1). De term ‘gulden middenweg’ hebben we te danken aan de
Chinese wijsgeer Confucius (551 - 479 v. Chr.) die stelde dat de mens goed
kon zijn door in alles gematigdheid te betrachten. Die visie vinden we
rond het begin van onze jaartelling terug in de Metamorfosen van de
Griek Ovidius (43 v. Chr. - 18 n. Chr.) waarin Icarus met zijn vleugels van
was en veren het eiland Kreta probeert te ontvluchten waar hij met zijn
vader Daedalus in ballingschap zit. Te dicht bij zee vliegen, zal de veren
wegspoelen en te dicht bij de zon zal de was smelten. “Vlieg de middelste
koers”, zegt Daedalus, maar Icarus is een hoogvlieger; zijn vleugels smelten
en hij stort in zee. Volgens Wijnberg raakt zo de gulden middenweg
diepgeworteld in ons denken.
| Translated title of the contribution | Overdaad schaadt |
|---|---|
| Original language | Undefined/Unknown |
| Place of Publication | Utrecht |
| Publisher | University Medical Center Utrecht, University of Utrecht |
| Number of pages | 31 |
| Publication status | Published - 2010 |